اپلیکیشن‌ها از موقعیت مکانی روزانه کاربران آگاهند و آن را مخفی نمی‌کنند

این سناریوها را درنظر بگیرید: یک اپلیکیشن تلفن همراه،  شخصی را از خانه‌ای در منطقه‌ی نیوآرک  تا نزدیکی منطقه‌ی Planned Parenthood ردیابی می‌کند و نشان می‌دهد شخص بیش از یک ساعت در آنجا مانده است. یک مسیر دیگر، پیاده‌روی شخصی با شهردار نیویورک را نشان می‌دهد که در طول شب هم به منطقه‌ی لانگ آیلند برگشته است.

شخص دیگری، خانه‌ی خود را در شمال نیویورک در ساعت هفت صبح به مقصد دبیرستانی در فاصله‌ی ۲۲ کیلومتری ترک می‌کند و هر روز تا بعد از ظهر در مدرسه می‌ماند. این شخص لیزا مارجین، یک معلم ریاضی ۴۶ ساله است.

یکی از اپلیکیشن‌های تلفن همراه او به جمع‌آوری اطلاعات موقعیت پرداخته و سپس این اطلاعات را بدون اطلاع او فروخته است. براساس پایگاه‌ داده‌ای شامل بیش از یک میلیون تلفن همراه در نیویورک که توسط نیویورک‌تایمز بررسی شده، این اپلیکیشن موقعیت‌های مکانی او را در هر دو ثانیه ثبت کرده است. بااینکه هویت خانم مارجین در این رکوردها فاش نشد، اما براساس این اطلاعات، تایمز به‌راحتی توانست با او تماس بگیرد.

یک اپلیکیشن به ترتیب موقعیت‌های او شامل جلسه‌ی ورزشی weight watchers و سپس مطب متخصص پوست، پیاده‌روی و  رفتن به منزل نامزد او را ردیابی کرده است. او این اطلاعات را آزاردهنده می‌داند و دراین‌باره می‌گوید:

این اپلیکیشن، داده‌های دقیقی را در اختیار دارد که افشای آن برای هیچ‌کس خوشایند نیست.

خانم مارجین هم مانند بسیاری از کاربرها می‌دانست که اپلیکیشن‌ها قادر به ردیابی موقعیت‌های افراد هستند. از طرفی با فراگیر شدن تلفن‌های هوشمند و بالا رفتن دقت فناوری، کسب‌وکارهای مرتبط به ردیابی عادت‌های روزانه‌ی مردم هم گسترش پیدا می‌کنند.

میلیون‌ها نقطه روی نقشه نشان‌دهنده‌ی آزادراه‌ها، خیابان‌های فرعی و مسیر عبور موتورسیکلت هستند (هرکدام مسیری از تلفن همراه یک کاربر ناشناس را دنبال می‌کنند)

به نقل از تایمز، حداقل ۷۵ شرکت، داده‌های موقعیتی بدون‌ نام و دقیق را از اپلیکشن‌های کاربرانی که تنظیمات location services را فعال کرده‌اند، دریافت می‌کنند. کاربرها معمولا سرویس‌های موقعیت خود را برای دسترسی به اخبار محلی، آب‌وهوا یا اطلاعات دیگر فعال می‌کنند.

تنها در ایالات‌ متحده، ردیابی ۲۰۰ میلیون دستگاه تلفن همراه توسط شرکت‌های مختلف ثبت شده است (نیمی از این آمار مربوط‌به سال گذشته است). پایگاه داده‌ی مروری تایمز (شامل اطلاعات جمع‌آوری‌شده در سال ۲۰۱۷ مرتبط با یک شرکت) جزییات جابه‌جایی افراد را با دقت چند متر و در بعضی موارد با به‌روزرسانی بیش از ۱۴ هزار بار در روز نمایش می‌دهد.

مقاله‌های مرتبط:

• اینستاگرام موقعیت مکانی کاربران را با فیسبوک به اشتراک می‌گذارد
• اندروید بیش از حد تصور ما، داده‌هایمان را در اختیار گوگل قرار می‌دهد

این شرکت‌ها به فروش، استفاده یا تحلیل داده‌ها برای تبلیغات، خرده‌فروشی‌ها و حتی سازمان‌های سرمایه‌گذاری می‌پردازند که به‌دنبال سرنخ‌هایی در رفتار مشتری هستند. این بازار با فروش تبلیغات موقعیت‌محور و درآمدزایی ۲۱ میلیارد دلاری در سال جاری به بازار داغی تبدیل شده است.

IBM با خرید اپلیکیشن‌های Weather Channel وارد این بازار شده است. شبکه‌ی اجتماعیFoursquare هم خود را به‌عنوان یک شرکت بازاریابی موقعیتی احیا کرده است. شرکت گلدن ساکز و پیتر تیل (یکی از بنیان‌گذاران پی پال) دو سرمایه‌گذار برجسته‌ی این صنعت هستند.

منافع کسب‌وکارها امروزه در الگوها است، نه هویت‌ افراد؛ این داده‌ها اطلاعات بیشتری را درباره‌ی مشتری می‌دهند. به عقیده‌ی این شرکت‌ها، جمع‌آوری اطلاعات اپلیکیشن‌ها به شماره‌ تلفن یا نام افراد وابسته نیست؛ بلکه به یک ID یا شناسه‌ی منحصربه‌فرد آن‌ها وابسته است؛ اما شرکت‌هایی که به داده‌های خام دسترسی دارند (ازجمله کارمندان یا مشتری‌ها) می‌توانند بدون اطلاع یک شخص، به شناسایی او بپردازند. همچنین با نشانه‌گذاری تلفنی که بیشتر اوقات در خانه‌ی شخص موردنظر است، به تعقیب او بپردازند؛ یا برعکس، می‌توانند با بررسی موقعیت مکانی دستگاه در طول شب و رکوردهای عمومی، یک نام را به یک نقطه‌ی بدون نام تخصیص دهند.

به عقیده‌ی بسیاری از شرکت‌های موقعیت‌یاب، کاربران تلفن همراه‌ با فعال‌سازی سرویس‌های موقعیت (location services)، مجوز دسترسی به داده‌ها را می‌دهند؛ اما براساس یافته‌های تایمز، توضیحات شرکت‌ها برای کسب اجازه از کاربران، اغلب اوقات ناقص یا گمراه‌کننده هستند. برای مثال یک اپلیکیشن در ازای دسترسی به موقعیت کاربر، اطلاعات ترافیک را در اختیار او قرار می‌دهد اما کاربر از اشتراک‌گذاری و فروش داده‌ها بی‌اطلاع است. به این‌ترتیب افشار اطلاعات در پوشش یک سیاست مبهم حریم خصوصی قرار می‌گیرد. به‌گفته‌ی سناتور دموکرات اورگان، رون وایدن (که طرح قبض برای محدود کردن جمع‌آوری و فروش‌ داده‌ها را ارائه داده است):

اطلاعات موقعیت می‌توانند بعضی از جزییات محرمانه‌ی زندگی یک شخص را افشا کنند. این اطلاعات می‌تواند شامل ملاقات با یک روانشناس، یا رفتن به یک جلسه یا حتی یک قرار ملاقات مهم باشد. عدم اطلاع کاربران از فروش و اشتراک‌گذاری داده‌ها اخلاقی نیست.

دستگاه‌های تجسس همراه

الیس لی پرستار بعدازآنکه متوجه شد دستگاه تلفن همراه او تا اتاق عمل بیمارستان محل کار او ردیابی شده است، نسبت به حریم شخص و بیماران خود ابراز نگرانی کرد. او که مجوز بررسی تاریخچه‌ی موقعیت داده‌ها را به مجله‌ی تایمز داده بود، دراین‌باره می‌گوید:

این واقعا ترسناک است؛ مانند این است که کسی مرا تعقیب می‌کند.

شرکت‌های مبتنی بر فناوری موقعیت‌یاب، راه خود را برای سفارشی‌سازی اپلیکیشن‌ها و اهداف تبلیغاتی کسب‌وکارهای مجاور آغاز کرده‌اند و بیشتر در قالب یک ماشین تحلیل و جمع‌آوری داده‌ها فعالیت کرده‌اند.